Ze was jong en intelligent en veelbelovend, maar wist niet waarom ze er was. Ze was zichzelf een vraagteken. Er gewoon alleen maar zijn was niet genoeg. Ze kon daar niet mee leven en
sprong.
Had het geholpen als ze Gewoon had gelezen, een gedicht van Michael van Oostende:
Ik weet niet waarom het leven is
gras groeit zonder betekenis
bijen maken honing zonder het te verkopen
en de zee beweegt gewoon.
Een vraag is pas echt een vraag als er geen antwoord op is. En daarmee te kunnen leven.