Ik wilde een stukje schrijven over het Kinderboekenweekgedicht dat er niet
mocht komen, over de goedbedoelde maar naïeve reacties op de sociale media als zouden de vijanden van het vrije woord het verschil niet weten tussen feit en fictie. Laat je niks wijsmaken, dat
verschil kennen ze dondersgoed, het bezwaar tegen de keuze voor Lammers was een onversneden homofobe aanval van beroepsreactionairen uit het bruine kamp.
In hetzelfde stukje had ik willen schrijven dat de CPNB nu voor de keuze staat het Kinderboekenweekgedicht voor dit jaar maar te vergeten of op zoek te gaan naar een andere schrijver.
In dat laatste geval hoop ik dat de invaldichter met een statement komt, een vrolijke ode aan het vrije woord, losjes gebaseerd op het thema van de Kinderboekenweek Bij ons thuis.
Zoiets als:
Op nummer 12
woont dichter Pim,
hartvormig is zijn huis.
Van l, h, b, t, i tot q
elke letter voelt zich thuis.
Zo’n stukje wilde ik schrijven, maar er kwam iets tussen. Een aardbeving in Turkije en Syrië.
Giro 7244