Otis hoef je nooit te zoeken, hij zit waar hij altijd zit, op pagina137, verdwaald in een boek, opgetakeld uit de verhalenput voor zijn huis.
Otis heeft genoeg aan zichzelf en aan de boeken die hij leest: avonturenverhalen over luchtballonnen en zeilschepen, sprookjes over prinsessen en molenaarszonen, mythes over Helden en Goden,
verhalen van ridders en robots, gedichten over heimwee en verlangen.
Als hij leest is hij in zijn eentje alles en iedereen tegelijk, is hij Jan en alleman en ook zijn zusje.
Op een mooie dag als Otis naar de put loopt voor een nieuw verhaal, takelt hij geen verhaal omhoog, maar een meisje, donker en mooi. Hij kent meisjes alleen van plaatjes in boeken. Dit meisje is
echt, ze ruikt naar rijpe appels.
Charlie heet ze, ze woont een paar pagina’s terug, in haar eentje, op een plek waar nooit iets gebeurt en waar niets en niemand langskomt.
‘Ik ben weggelopen,’ zegt Charlie. ‘Ik wil de wijde wereld in, avonturen beleven. Ga je mee?’
Uit: Een zee van papier, Ploegsma 2023
Met illustraties van Sietse Muis