waarin er doden vielen op het slachtveld, heel veel doden. De wapenhandelaars wrijven zich in de handen. De wind is gedraaid, de Koude Oorlog is terug.
Er was een tijd dat ik afscheid nam van de ING, de bank belegde ook met mijn dubbeltjes en kwartjes in wapens en ik wilde geen bloed aan mijn handen, ook niet een beetje bloed.
Dat wil ik nog steeds niet, maar Oekraïne moet gesteund en Europa moet rearmed.
Geen woorden maar wapens.
Er was een tijd dat ik PSP stemde, de Pacifistisch Socialistische Partij, maar kan ik het mezelf nog wel veroorloven pacifistisch te zijn? De beer is los. De vrijheid dient verdedigd, het budget
van het Ministerie van Defensie verhoogd, ook met mijn dubbeltjes en kwartjes. Exit het gebroken geweertje?
De stap van sein naar sollen is snel gezet: zijn er wapens, dan worden ze vroeg of laat ook gebruikt.
Kan ik erop vertrouwen dat het Ministerie van Defensie haar naam recht doet en het bij verdedigen houdt en in alle euforie niet ontaardt in Het Ministerie van Aanval?